Maandelijks archief: juni 2016

De onbekende col: Alpe di Poti

Vorige keer schreef ik over een col die ik jaren gelden reed en dit jaar toevallig opdook in Parijs-Nice. Een andere situatie is wanneer een onbekende col wordt opgenomen in het schema van een etappewedstrijd en je, vóórdat de renners hem voor de kiezen krijgen en je toch ‘toevallig’ in de buurt bent, hem dus als het ware gaat verkennen.

De 8e etappe van de Giro d’Italia van dit jaar voerde de renners van Foligno naar Arezzo. In de finale wachtte nog een lastig obstakel: de Alpe di Poti, slechts 827 meter hoog, maar wel met ruim 6 onverharde kilometers en steile passages tot 14 procent.

T08_S01_Poti-PRETijdens de meivakantie verbleef ik op een camping vlak bij Arezzo. Deze prachtige stad (lees ook de passages hierover in het boek ‘Pellegrina’) moest natuurlijk bezocht worden. Boven de stad, mooi te zien vanaf de camping, rijst een berg op met een zendmast. Dit is de Alpe di Poti. Voor het bezoek doe ik het ‘rondje Arezzo’ dat ruim een week later door het hele Giropeloton zal worden gedaan. Mijn lief achterlatend in de drukke winkelstraat rijd ik om de stad heen en eruit voor de eerste bijna vlakke kilometers van de col. Na de passage van het dorpje San Polo begint de klim écht, en meteen steil. Ik rijd nu nog op nieuw aangelegd asfalt. Even denk ik dat ze dit asfalt wel zullen hebben doorgetrokken tot de top. Niets is minder waar. Ik mag slechts 2 kilometer genieten van de mooie ondergrond. Bij het begin van het onverharde gedeelte staat nog de machine die dit stuk heeft geëgaliseerd. De gaten en hobbels zijn mooi gevuld en gladgestreken, het is geen mountainbikeparcours meer hoewel de steentjes er nog wel liggen. De eerste onverharde meters zij meteen steil, en omdat het op deze ondergrond moeilijk is om staande te klimmen, zwoeg ik me zittend naar boven. Dit eerste steile stuk is ongeveer 2 kilometer lang. Daarna volgt een vlak en soms dalend stuk; hier is het oppassen in de bochten met die steentjes! Dan volgen nog 3 ongelijkmatige kilometers omhoog. Op de top verandert de ‘strade bianchi’ weer in asfalt. Na een paar foto’s zoef ik via de geasfalteerde kant naar beneden, Arezzo tegemoet.

Datum beklimming: 6-5-2016

20160506_121431